Een nieuw begin

Gepubliceerd op 7 mei 2021 om 22:48

Nu een paar jaar geleden nam een vriendin bij mij uit de straat het initiatief de buurt te vergroenen. Puttend uit haar werk netwerk werd er een clubje studenten bij elkaar verzameld, het lokale tuincentrum benaderd, en de woningbouw erbij betrokken. Tot slot werden alle krachten gebundeld, en in een mum van tijd had menig stadstuintje in mijn wijk en straat een flinke ecologische facelift doorgemaakt.

 

Geraakt door de groene golf die door onze wijk woei, maar met nul gevoel voor groene vingers, ging ik tussen de bedrijven door stevig aan de slag, en liet ik me informeren over welke planten in het bijzonder in de smaak vielen bij vogels, bijen, vlinders, en ander klein spul dat het tegenwoordig zwaar te verduren heeft.

 

Lavendel, kamperfoelie, en jawel, zelfs een heuse vlinderboom deden hun intrede in mijn tuintje. En als ik in de zomermaanden heel stil zit, dan komt er soms heel voorzichtig een vlinder om de hoek gluren of de kust veilig is, te smullen van de nectar, die menig plant inmiddels produceert.

 

Het zal ergens in maart geweest zijn, dat diezelfde vriendin van mij mij opbelde met de vraag, ´Rob, heb je interesse in een toffe peer?’ ‘Huh…, een wat?’ Verderop in het gesprek bleek dat er op dat moment een actie gaande was waarbij geïnteresseerden zich aan konden melden voor een gratis perenboom.

Inmiddels zo’n 30 jaar wonend op mijn huidige adres, was ik al in het rijke bezit van een boom, maar leek mij die peer vele male aantrekkelijker. Want was het niet zo dat een perenboom een mooier blad heeft dan de boom die ik al had staan? En een perenboom gaat uiteindelijk toch ook vruchten produceren, en op vruchten komen toch insecten en vogels af…?

 

In de verhitte discussie die ik met mijzelf voerde, merkte ik dat ik in razend tempo argumenten bij elkaar aan het sprokkelen was, vooral maar te kunnen rechtvaardigen die toffe peer te kunnen planten. Na een pittige, maar uiteindelijk ongelijke strijd, won ik het van mijzelf. Oké, laat die peer maar komen!

 

Maar hoe ga ik die krasse knar van ruim 30 jaar vellen, om op min of meer dezelfde plaats een perenboom te planten? Opnieuw ging ik op onderzoek uit, hoe dit klusje te klaren. Al snel kwam ik erachter dat die peer een dorstig baasje is, en dat hij zo snel mogelijk wortel wil schieten in de aarde. Oké, er is dus een bepaalde mate van tijdsdruk en haast bij geboden.

 

Van een vriend van mij, die inmiddels bijna alle continenten befietst heeft, wist ik dat hij hovenier is, en vroeg ik hem hoe dit aan te pakken. ´Tja, moeilijk…´. Oké, met deze waarschuwing op zak, maar eigenlijk nog niet heel veel verder, hield ik er inmiddels rekening mee dat het een pittig en ingewikkeld klusje zou kunnen gaan worden. ´Maar ik wil wel een poging wagen je te helpen de oude boom eruit te halen, om de nieuwe te kunnen planten.´ ´Oké, tof. Dank je!´ Agenda’s werden getrokken, en een afspraak was zo gemaakt.

 

Ongeveer een halve week later was het zover. Gewapend met een bijl en een zaag ging die vriend van mij aan de slag. Toekijken behoort in dit soort situaties niet echt tot mijn hobby’s, en om me toch enigszins nuttig te voelen, zorgde ik ervoor dat die vriend van mij op tijd zijn natje en zijn droogje had. Het kortwieken van de boom was vrij snel gebeurd, maar de wortels, die vroegen toch echt om een andere aanpak. Na een aantal serieuze pogingen moest de strijd voor dat moment gestaakt worden.

 

Toen door een samenloop van omstandigheden een nieuw gemaakte afspraak niet door kon gaan, begon de dorstige tijdsdruk van de toffe peer zich weer aan mij op te dringen. Maar hoe nu verder?

 

Opnieuw ging ik op onderzoek uit, en plaatste ik onder de #durftevragen een oproep op social media, hoe dit klusje dan wel te klaren. Een kettingzaag en zand is geen strakke combi, dus dat gaat ‘m niet worden! Uiteindelijk boden een aantal vrienden van mij verschillende typen zagen aan, die ik wel mocht lenen. Hierbij bod een van mijn vrienden ook aan mij te helpen, de oude boom om te krijgen, om er de nieuwe voor in de plaats te planten, en maakte we gelijk een afspraak.

 

Ongeveer een week later was het zover, en kwam die vriend van mij, samen met zijn zoon om de ene boom eruit te halen, en de andere te planten. Maar zo eenvoudig was het toch niet. Na een aantal verwoede pogingen waren we een flink stuk verder, maar de krasse knar gaf zich niet zomaar gewonnen. En dus besloten we een nieuwe afspraak te maken, om op een later moment verder te gaan.

 

Weer een week verder kwam die vriend van mij opnieuw; dit keer in zijn eentje. Onverdroten ging hij weer aan de slag, en probeerde ik zo goed mogelijk te voorzien in zijn natje en zijn droogje. De krasse knar bleek een geduchte tegenstander, die fors weerstand bod. Een andere vriend van mij woont min of meer in de buurt, en onder de noemer, als ik het niet vraag, weet ik het ook niet…, appte ik hem met de vraag of hij tijd, zin en gelegenheid had misschien mee te helpen de oude boom te vellen, en de nieuwe te planten? ‘Ja hoor, ik ben onderweg.’ Het appje had ik nog niet gelezen, of hij stond al voor de deur. Tezamen gingen ze aan de slag, en maakte aardig vorderingen. Maar die krasse knar, die wist van geen wijken. Een van mijn vrienden nam contact op met weer een van zijn vrienden, en niet lang daarna stond er iemand voor de deur met een elektrische zaag. Bewapend met een elektrische zaag, moest de krasse knar zich uiteindelijk gewonnen geven, en kon d’n toffe peer zoals ik ‘m liefkozend ben gaan noemen gepland worden.

 

Terwijl dit hele proces zich voltrok, is het planten van de toffe peer symbool gaan staan voor een nieuw begin waarin ik mijn eigen onderneming heb opgezet. En net als bij het planten van de toffe peer ging dat niet van de ene op de andere dag, en is het een mooi en boeiend leerproces geweest van vallen, en weer opstaan.

 

Het opzetten van mijn eigen onderneming moest ik uiteindelijk zelf doen, maar had ik zeker niet gekund zonder jouw inbreng. Dankjewel daarvoor!


Reactie plaatsen

Reacties

Wil van der Holst
3 jaar geleden

Mooi om te zien hoe Rob zijn ontwikkeling heeft doorgemaakt. Van zelf mindervalide tot coach voor mindervalide. Wat is er mooier dan een ervaringsdeskundige als coach?

Ingeborg Hoevenaars
3 jaar geleden

Mooi te lezen dat de toffe Peer zo goed terecht gekomen is bij jou!
Dat hij maar veel vruchten mag geven en zo symbool staat voor jouw vruchtbare onderneming!