Een mooie rolstoeltoegankelijke locatie

Aangemoedigd door een collega ging ik op onderzoek uit, en begon ik deze tocht, die ik met de handbike af wilde leggen te plannen. Talloze telefoontjes en mailtjes volgde, en geleidelijk aan begon dit avontuur in wording steeds meer vorm te krijgen. Alleen zou ik voor de af te leggen etappes met bepakking niet dezelfde afstand af kunnen leggen als een gewone fietser.

Om dit wat concreter te maken, bijvoorbeeld 30 km handbiken voor mij staat ongeveer gelijk aan 60 km voor een gewone fietser. En zonder bepakking vind ik die afstand soms al een behoorlijke uitdaging, laat staan met…

Alles liep voorspoedig tot het moment dat een uitgekozen overnachtingslocatie bij nader inzien toch niet bleek te zijn wat vermeld werd. Vermoedelijk was dit te wijten aan kinderziektes die eruit moesten slijten. Maar met nog maar zeer beperkte reiservaring, vond ik het risico te groot om de gok te wagen. En halsoverkop gooide ik het hele plan om; dan maar een mooie locatie op een plek.

Zo kwam ik uiteindelijk uit bij Bed & Breakfast ‘Onder de Kastanje’ in Kootwijkerbroek.

Bij de Vaude Store die Breda toen nog rijk was liet ik me uitgebreid voorlichten, en heb ik daar een groot deel van mijn uitrusting gekocht, die ook mee gaat naar Noorwegen.

Groen en geel ziend van de zenuwen deed ik de nacht voor vertrek geen oog dicht, en stond ik bij het krieken van de dag bij de Vaude Store op de stoep voor, misschien nog wel dat laatste item dat ik op avontuur in Kootwijkerbroek wellicht nodig had…

Echt veel te zwaar beladen nam ik de trein van Breda naar Apeldoorn, om vanuit daar de reis per handbike voort te zetten naar Kootwijkerbroek.

Van oorsprong uit de randstad komend, vond ik Noord-Brabant destijds al behoorlijk heuvelachtig. Maar Noord-Brabant was, en is nog niks vergelijken bij het landschap in en rondom de Hoge Veluwe.

Behoorlijk wat peentjes zwetend kwam ik uiteindelijk bij mijn vakantie locatie aan, en heb ik een geweldige week fietsen over de Hoge Veluwe gehad. Hierbij heb ik uiteraard ook het Kröller-Müller Museum bezocht! En als ik even door gepeddeld had, dan had ik ook nog Arnhem kunnen bezoeken. Maar omdat ik die rit ook weer terug moest fietsen, en ik in het vroege najaar op vakantie ging, durfde ik die stap met een al vroeger intredende zonsondergang niet aan.

Een mooie opstap in de voorbereidingen naar Noorwegen was een mini vakantie in de zomer van 2021 naar Lemmer in Friesland, waar mijn zus mij op een gegeven moment bellend voor peilde.

Ja, ik had op zich wel zin om mee te gaan. Maar kon dat wel met alle Corona ellende, die op dat moment niet alleen mijn, maar de dag van de meeste regeerde?

Opnieuw de nodige belletjes en mailtjes plegend, vond ik uiteindelijk, mede op aangeven van mijn zus ‘Hotel Lemmer’. Contact leggend met dit hotel werd mij verzekerd dat het hotel rolstoeltoegankelijk was, en plaatste ik bij dit hotel een reservering.

Voor amper een midweek vakantie had ik opnieuw ruim voldoende bagage bij me, en toog ik met mijn aankoppel handbike, de kleine viervoeter en de mobiele bench in mijn bus naar het Nederlandse hoge noorden.

Overigens, honden zijn niet toegestaan in Hotel Lemmer. Maar in het vakantiehuisje waar mijn zus met haar kinderen verbleef waren honden wel toegestaan.

Hotel Lemmer is een leuk en vriendelijk familiehotel dat op een steenworp afstand van geweldig mooie wandel- en fiets mogelijkheden ligt. Wat mij betreft zeker een aanrader!

Van het Nederlandse landschap heb ik voldoende kennis om op basis van de locatie een inschatting te kunnen maken of iets wel of niet een haalbare kaart gaat zijn.

In het zeer uitgestrekte Noorwegen ligt dat toch echt anders. Talloze opties de revue laten passerend, had ik aan het einde van 2021 nog niet iets gevonden wat ons geschikt leek voor een rolstoeltoegankelijke wandel- en fietsvakantie. En raadpleegde ik alle mensen en organisaties waar ik in voorbereiding op Noorwegen contact mee had gelegd. Vanuit een wereldfietser forum reageerde hier uiteindelijk een man op, die mij in contact bracht met een Noor.

Nadat ik het eerste contact met deze Noor gelegd had, en aangegeven had wat onze wensen waren, ging deze man voor ons op zoek. Welgeteld twee zoek acties verder, met elk een drietal mogelijke opties, zag ik een locatie die me aansprak, en die ik voorlegde aan Caroline en Daan. Unaniem waren we het erover eens; deze locatie met mooie wandel- en fiets mogelijkheden moest het gaan worden! Vervolgens legde ik contact met het hotel aldaar, en was de reservering voor drie personen aan het begin van 2022 gemaakt.

Hoe ik het uit moet spreken, daar ga ik op zeer korte termijn ongetwijfeld achter komen. Maar het traditioneel Noorse (ski)plaatsje Beitostølen ligt op net iets meer dan 500 km van Kristiansand, en telt in het (ski) hoogseizoen naar verluid meer toeristen dan inwoners.

Wat ik tot voor kort nog niet wist is, dat Noorwegen de bakermat van de Black Metal is. Interessant. Want in het weekend dat wij in Beitostølen aankomen heeft er net een muziekfestival plaatsgevonden, en komen onze kamers vrij, omdat het festival dan afgelopen is. Ben toch benieuwd wat voor een deuntjes voor het slapen gaan de revue zullen passeren...? Overigens, de Noor die ons op een geweldige manier aan een locatie heeft geholpen, komt in dezelfde tijd naar Nederland om Pinkpop te bezoeken. Yep, it’s a small world…!

Beitostølen is dus een klein plaatsje, dat op ca. 900 meter hoogte ligt. Behalve in winterse tafrelen, heb ik vrij weinig foto materiaal van de omgeving kunnen vinden. Maar lijkt het voor Noorse begrippen een glooiend landschap te hebben. En zoals het er nu naar uitziet lijkt het weer N(o)ors te zijn, met overwegend bewolking, regelmatig regen, af en toe een zonnetje dat er doorheen probeert te prikken, en een temperatuur die vermoedelijk niet zomers te noemen is. We gaan het meemaken; ik heb er in ieder geval heel veel zin in!